Metempsychoza, reinkarnacja a nieśmiertelne geny w naukach biologicznych
Ian Stevenson (1918-2007) - amerykański profesor psychiatrii, parapsycholog powiedział:
Taaak? Ciekawe. Akurat opublikowałem kiedyś pewien tekst, w którym połączyłem idee Darwina właśnie z Schopenhauerem i ową (bardzo różnie rozumianą) ideą metempsychozy.
Oto fragment abstraktu (streszczenia) tej pracy: Pragnę także odczytać w nowym świetle filozofię Arthura Schopenhauera w kontekście współczesnych nauk biologicznych. Metafizyczna perspektywa Żuławskiego dotycząca nieśmiertelności jest wciąż obecna wśród współczesnych ewolucjonistów i genetyków („nieśmiertelny gen”, „molekuły DNA są nieśmiertelne”), mimo że nie zawsze są oni tego świadomi. Bohaterowie filmów Żuławskiego buntują się przeciwko złu oraz niezrozumiałej tajemnicy odradzającego się i odnawiającego życia (oddziaływania biologii), które czyni ludzki los jednakowym przez wszystkie pokolenia (Na srebrnym globie). Drzewo Życia, schody, Drabina Jakubowa (a nawet pociąg w filmie Limpet Love) stają się metaforą transformacji i zmiany. Ostatecznie, bohaterowie odnajdują seksualność jako źródło i rdzeń egzystencji, klucz do zmartwychwstania (nie osób, lecz egzystencji) oraz nieśmiertelność (Na srebrnym globie, Opętanie).
(link do artykułu poniżej)
Metafizyka w kinie Andrzeja Żuławskiego w świetle filozofii Arthura Schopenhauera i współczesnych nauk biologicznych
Chrześcijanie południowej Europy wierzyli w reinkarnację aż do soboru w Nicei, który to zakazał tego wierzenia (…) Platon opisywał dusze mające się odrodzić jako wybierające swoje przyszłe życia. Schopenhauer traktował to poważnie a spostrzeżenie Woltera, że nie jest bardziej dziwne żyć dwa razy niż raz, jest powszechnie znane. Mimo tego większość współczesnych naukowców, myślę, nie wierzy w przetrwanie po śmierci. Przypuszczalnie do detronizacji duszy przyczyniły się idee Darwina.
Taaak? Ciekawe. Akurat opublikowałem kiedyś pewien tekst, w którym połączyłem idee Darwina właśnie z Schopenhauerem i ową (bardzo różnie rozumianą) ideą metempsychozy.
Oto fragment abstraktu (streszczenia) tej pracy: Pragnę także odczytać w nowym świetle filozofię Arthura Schopenhauera w kontekście współczesnych nauk biologicznych. Metafizyczna perspektywa Żuławskiego dotycząca nieśmiertelności jest wciąż obecna wśród współczesnych ewolucjonistów i genetyków („nieśmiertelny gen”, „molekuły DNA są nieśmiertelne”), mimo że nie zawsze są oni tego świadomi. Bohaterowie filmów Żuławskiego buntują się przeciwko złu oraz niezrozumiałej tajemnicy odradzającego się i odnawiającego życia (oddziaływania biologii), które czyni ludzki los jednakowym przez wszystkie pokolenia (Na srebrnym globie). Drzewo Życia, schody, Drabina Jakubowa (a nawet pociąg w filmie Limpet Love) stają się metaforą transformacji i zmiany. Ostatecznie, bohaterowie odnajdują seksualność jako źródło i rdzeń egzystencji, klucz do zmartwychwstania (nie osób, lecz egzystencji) oraz nieśmiertelność (Na srebrnym globie, Opętanie).
(link do artykułu poniżej)
Metafizyka w kinie Andrzeja Żuławskiego w świetle filozofii Arthura Schopenhauera i współczesnych nauk biologicznych
Komentarze
Prześlij komentarz